ANNE, ons thuishonk, het warme bad, kantine, werkplaats, opslag, uithuilplek, borrel- en feestlocatie, huis waar de energie altijd stroomt, dat ANNE is er na vandaag niet meer. En dat maakt ons weemoedig. Maar met de positieve energie die dit gebouw viereneenhalf jaar gaf aan Energie-U en alle Utrechters die zich met de energietransitie bezighouden, blikken we vrolijk terug.
In januari 2018 namen we onze intrek en we deden al snel alsof het gebouw van ons was. We zijn er iedere vrijdag geweest en de afspraak was ook dat wij dan gastvrouw zijn voor andere gebruikers. Het gebeurde ook wel eens dat we moesten inschikken omdat een organisatie graag de grotere of mooiere ruimtes wilde (en daar ook leuk voor betaalde; wij kwamen weg met een vriendenprijs, waarvoor we veel leven het gebouw inbrachten).
We hielden er op doordeweekse avonden informatiebijeenkomsten. Over warmtepompen, over de warmtetransitie van stad en land, over isolatie, ventilatie, zonnestroom, vanalles. De drukstbezochte was er eentje over warmtepompen, de bovenzaal puilde letterlijk en figuurlijk uit. ANNE was even te klein.
Nooit was het echt te groot. Het zat lekker. Wel werd er altijd getimmerd. Arthur hield echt nóóit op. Verfraaiing van het dakterras. Een achterwand (van oude deuren!) om de bovenzaal akoestisch te scheiden van de rest van het gebouw. Verandering van het dakterras. Het slopen van een betonnen tussenwand. Uitbreiding van het dakterras. Inregelen, uitregelen, ontregelen, afregelen en weer inregelen van de installaties.
We hielden hier onze EnergieMatches. Op een zaterdagmiddag. Ons bestuur vergaderde hier, we hielden trainingen, ledenvergaderingen, kerstlunches, inspiratiesessies, lezingen. Vier jaar geleden, op weer een mooie vrijdag, moesten we ontzettend inschikken want de gemeente bleek ANNE uitverkoren te hebben om het verse coalitieakkoord en de nieuwe wethouders te presenteren. Dat moest geheim blijven dus we wisten van niets en plooiden mopperend mee. Bij binnenkomst zagen we wel een pakketje liggen waaruit af te leiden was wat er te gebeuren stond.
Het mooie aan ANNE is ook dat er zoveel energie te zien en te voelen is. Er staan warmtepompen (veel meer dan nodig om het gebouw te verwarmen, echt om te showen), je voelt hoe de ventilatiewarmtepomp warmte onttrekt aan de binnenlucht en koudere lucht naar buiten laat gaan, je ziet de zonnepanelen voor stroom én voor warm water, isolerende folies op de ramen.
Ideaal dus om mensen mee te nemen in de energietransitie. Technisch en menselijk. Met koffie, thee of een biertje.
ANNE hielp Utrecht op gang. Met z’n allen maakten we ANNE tot een icoon. De herinneringen blijven en de geest van ANNE leeft voort.
Energie-U gaat ook voort. Uiteraard! Na de zomer vind je ons in UCo. Utrecht Community. Aan de Tweede Daalsedijk, tussen Amsterdamsestraatweg en spoor, bij de spooronderdoorgang de wijk in.
ANNE, een kus, en vaar wel.