We vertrokken even na 13u vanaf de Rode Doos. Waarschijnlijk vanwege de regen hebben we niet meer gewacht op laatkomers. Bob deelde presentaties uit over het park voor onderweg. Veel cijfers, vaktermen en afkortingen. De tom-tom van colonne-leider Bert was wel heel eigenwijs, dus die werd al snel gepasseerd om rechtsomkeert te maken richting Oosterhout. De eerste helft van het bezoek, aan de oostkant van het windpark, hield de regen nog aan. Men was benieuwd en probeerde hard om de molens, die flink hun best deden bij windsnelheden van 9 m/s (windkracht 5), te horen tegen het achtergrondgeluid van de weg en ruisende bomen. Pas tegen het hek van het weiland, op 200-300m afstand, waren ze hoorbaar bij deze windsnelheid. De geluidsmeter-app op de Iphones werden erbij gehaald, maar die registreerden ook vooral het achtergrondgeluid, tot wel 60 dB (zeker in de wind). Lang hielden we het niet uit, want het goot. Dus op naar de McDonalds voor een (lange) pauze. Na de nodige consumpties vertelde Bob het een en ander over het windmolenpark. Een levendige discussie volgde die duurde tot de regen ophield. Om half vier gingen we de molens van dichtbij bekijken. Nu konden we de molens echt goed horen (op 20 meter afstand tot de mast). Inmiddels was de sfeer behoorlijk vrolijk geworden. Ook de foto’s werden dus wat joliger. Maar na een quasi-illegale uitstap naar het bedrijfsterrein van Ikea, waarbij vrolijk gezwaaid werd naar de beveligingscamera bij het wijdopenstaand hek, was het voor de deelnemers wel genoeg geweest. Met dank aan de organisatoren voor deze leerzame excursie! (ps: en met dank aan Erwin Lindeijer voor het verslag)